top of page
Angathin cover.jpg
ΑΓΚΑΘΘΙΝ // ANGATHIN
1. Κλώτσον πάτσον // Kick 'n' slap
2. Ε, άδρωπε // Hey you
3. Αγκάθθιν του κάχτου // Thorn of the cactus
4. Τ'ακάμωτα // Fallow fields
5. Κολοκούθκια // Mishmash
6. Γκέλ Μπουρντά // Gel Burda
7. Πού να την φατσ̆ήσω  // Where shall I bang it
8. Μεθύσιν τζ̆αι φιλίν // Drinking and Kissing
9. Η τζυρά μας ούλλους // Mother and mistress of us all
10. Το αυτοκινητούιν // Little car
11. Οι δράτζ̆οι τ' Ακάμα // Akamas' dragons
12. Καμώματα //  Antics
13. Αστερούιν //  Little star
 

Κλώτσον Πάτσον

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου 

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

 

 

Δώσ’ του πάτσον να γυρίσει, να πνιεί που το μεθύσιν

Nα γυρίσει, να φατσ̆ήσει, παραμύθιν ν’ αρκινήσει

 

Το τροπάριν του ν’ αλλάξει, άλλον δώρον να του τάξει

Η βροσ̆ή να του το στάξει, το σ̆σ̆υλλίν να του το λάξει

 

Θέλει σαματάν να στήσω, να τ’ αφήκω ούλλα πίσω

Τον ρουφκι̮άνον να πατσίσω, με σφιχτήν θηλειάν να δήσω

 

Δώσ’ του κλώτσον να γυρίσει, το μαρκούτζ̆ιν να ρουφήσει

Να γυρίσει, να φατσ̆ήσει, παραμύθιν ν’ αρκινήσει

 

Να γυρίσει

Να φατσ̆ήσει

Ν’ αρκινήσει

Kick ’n’ Slap

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Antonis Antoniou

 

 

Smack it, make it spin and in drunkenness be drowned 

Let it spin, let it crash, so that the story can begin 

 

So that its tune may change and promise him another gift 

The rain will drop it, the dog will bark it

 

I need to make a fuss, to leave everything behind

To slap the rascal, to tie the noose around him 

 

Kick it, make it spin, so it can get the stick going

Let it spin, let it crash, so that the story can begin

 

Let it spin 

Let it crash 

Let it begin

Ε, άδρωπε

 

Μουσική: Αντώνης Αντωνίου

Στίχοι: Κυριάκος Καρνέρας

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

 

Ε, άδρωπε, που μάσ̆εσαι ν’ αρπάξεις, να στοιβάσεις

Την γην να κάμεις μάλιν σου, τον κόσμον ν’ αγκαλιάσεις

Σαν έρκεσαι, χαρρεύκεσαι τον κόσμον εννά φάεις

Μα πάλε πίσω νηστικός σαν ήρτες εννά πάεις

Τρεις εν οι μέρες σου που ζ̆εις στην γην τζ̆αι βασιλεύκεις

Την μιαν μωρόν, στες θκυο ’σαι νιος, στες τρεις γερνάς τζ̆αι φεύκεις

Με βασιλιάς κρατίζει σε στην γην με θκιακονίτης

Σήμμερον είσαι ζωντανός, αύριον μακαρίτης

 

Γιατί τα θέλεις τα πολλά τζ̆αι τυραννιέσαι κόμα

Αφού ’ννά μείνουν γέρημα τζ̆’ εσού μια φούχτα χώμαν;

Τζ̆αι τυραννιέσαι τζ̆’ εν έσ̆εις με νεπαμόν με πνάσμαν

Ο άδρωπος εν τρώ’ την γην, η γη τρώει το πλάσμαν!

 

Τζ̆’ όσα τζ̆’ αν κάμεις, άδρωπε, στην γην τζ̆’ όσα κερτίσεις

Μιτά σου εν τζ̆αι παίρνεις τα, δαπάνω εννά τ’ αφήσεις

 

Να λυούν, να στάσσουν, να σκορπούν μες στου βορκά το ρέμαν

Γιατ’ εν τζ̆’ εν άλλον τίποτε, παρά φκιασμένον ψέμαν

 

Ψέμαν τζ̆’ εσού πά’ σ’ τούντην γην τζ̆αι ψέμαν τζ̆’ οι δουλειές σου,

Σαν τα φτερά στον άνεμον, μαθκιούν, σκορπούν τζ̆αι ρέσσουν

Έτσι να πεις, ως πο’ ’ν πωρνόν, μεν μείνεις να νυχτώσει

Γιατ’ ύστερα ’ν αδύνατον για σέν’ να ξημερώσει

 

Εν που την ώραν πο’ ’ρκεσαι ως τον τζ̆αιρόν που φεύκεις

Θωρείς που πεθανίσκουσιν τζ̆αι πάλ’ εσό’ ’ν πιστεύκεις;

Τζ̆αι μάσ̆εσαι, σκοτώννεσαι, τζ̆ει χάλασε, δα χτίσε

Μα ’στάθης τζ̆αι καμιάν φοράν τζ̆’ εσκέφτηκες ποιος είσαι;

 

Σαν έναν φύλλον του δεντρού που σ̆σ̆ειέται όπως πρέπει

Τζ̆’ άξιππα ππέφτει πά’ στην γην τζ̆αι λλίον-λλίον σέπει

Έτσ’ εν τζ̆’ εσέν το ίδιον η ψεύτιτζ̆η ζωή σου

Έρκεσαι, φεύκεις, χάννεσαι τζ̆’ ούτε στην γην πως ήσουν

Hey, you

 

Music: Antonis Antoniou

Lyrics: Kyriakos Karneras

Main Voice: Antonis Antoniou

 

 

Hey, you, you came to grab and to hoard

To own the earth, to clasp the world

When you arrive, you think you’re going to gorge on the world

But hungry as you came, that’s how you’ll depart

You live and rule on this earth for only three days

A baby the first, the second just a youth, the third you’re old and have to flee

Neither king nor beggar can keep you on this earth

Today you’re alive, tomorrow you’re dead

 

What is the need to have so much, why keep torturing yourself

Since it all stays behind and you return to dust?

You struggle ceaselessly, you neither stop nor rest

Humans don’t devour the earth, the earth devours the humans!

And all you build and you gain on this earth

You can retain nothing, all will remain behind

To rot, to dribble, to be scattered by the wind’s blow

Because it’s all no more than a made-up lie

 

And on this earth you are yourself a lie, and all you do is a lie too

Like feathers scattered by the wind, moulted, scattered, flying away

Think of this while there’s light, don’t wait until it’s night

Because then dawn will be impossible for you

From the hour you arrive to the time you leave

All around you people die – are you still not convinced?

You keep struggling, you’re killing yourself, break this, build that

But have you ever kept still to think about who you are?

 

Just like a leaf on a tree that sways the way it should

And all of a sudden it falls to earth and rots little by little

That’s how it is, the same thing, this fake life of yours

You come, you go, you disappear, leaving no trace on this earth

Αγκάθθιν του κάχτου

 

Μουσική: Αντώνης Αντωνίου

Στίχοι: Αντώνης Αντωνίου / JUΛIO

Κύριες φωνές: Αντώνης Αντωνίου / JUΛIO

 

 

Οι απογειώσεις χωρίς τες γειώσεις

Εν γκρι αποχρώσεις, μόνον διαδόσεις

 

Τον νουν σου να σώσεις πρέπει να πιερώσεις

Αν δεν θεννά δώσεις ποττέ σου εν θα νώσεις

 

Τζ̆’ έννεν υποθέσεις, εν προϋποθέσεις

Στην τρύπαν μεν ππέσεις, μες τούντες ανέσεις

 

Συνάχτου τζ̆αι ψάχτου, χαλάστου τζ̆αι σάστου

Σουξούλα, πειράχτου, αγκάθθιν του κάχτου

 

Τζ̆αι κάθε ιστορία χωρίς αμαρτίαν

Εν μια εμπειρία χωρίς παταρίαν

 

Εν θέλω να πνάσω, ποττέ να ξηχάσω

Το πλοίον θα βουλιάσω, πυθμέναν να πιάσω

 

Την γην θα πατήσω τζ̆αι γαίμαν θα φτύσω

Τζ̆αι, νναι, εννά πονήσω τον νουν να ξηδήσω

 

Τζ̆αι σαν τον ξηδήσω ψηλά θα ππηδήσω

Το χώμαν ν’ αφήσω, να σας τσιριλλίσω

 

Τζ̆αι, δε με, είμαι περήφανος που έμεινα αγκάθθιν

Μες τούντον λαχανόκηπον το μόνον που εν θα φάσιν

Θωρούν με οι γειτόνοι τζ̆αι νομίζουν κάμνουν χάζιν

Μα ξέρουν ’ντα ’ν που γίνεται σαν έρτει το χαλάζιν

Τζ̆αι κόμπον-κόμπον κομπολόι

Μπάρρες, κόμποι τζ̆αι πειράζω με την πένναν το ρολόιν

Monsieur Doumani φκάλλουν φωνήν

Καλώς ήρτες μες την γλάστραν που τσιμπά η μουσική

Τζ̆αι… πα-παρα παρα-παπα παραμιλώ

Κατάρες τζ̆αι ευτζ̆ές βάλλω όποθθεν περνώ

Έσ̆ει τζ̆αιρόν πολλύν που η οικουμένη πάει του κάκου

Κανεί φρου-φρου… γίνε αγκάθθιν του κάχτου

Thorn of the cactus

 

Music: Antonis Antoniou

Lyrics: Antonis Antoniou & JUΛIO

Main voices: Antonis Antoniou & JUΛIO

 

Flights without landings

Are just shades of grey, just rumours

 

Saving your brain means having to pay

If you never give, you never will feel

 

These are not suppositions, they’re presuppositions

Don’t fall into the trap of all these comforts

 

Come to yourself and search, dismantle, rebuild

Disturb, be annoyed, thorn of the cactus

 

And so every story without sin

Is an experience with no drive

 

I don’t want to rest, don’t want to forget

I’ll sink the boat, I’ll reach the bottom

 

I’ll tread on the earth and I’ll spit blood

And, yes, it will hurt to unravel my brain

 

But once it’s unravelled so high will I jump

I’ll be leaving the ground, I’ll be screaming at you    

 

And, look at me, I’m proud to have remained a thorn 

The only thing they won’t eat in this vegetable garden 

The neighbours see me and think they’re amused 

But they know what happens when the hail arrives

And slowly, slowly, like worry beads 

Bars, knots, I fiddle with the clock using a pen 

Monsieur Doumani are letting their voice out

Welcome into the flowerpot where the music stings

And… I’m bab- babbl- babbling on 

Handing out curses and wishes wherever I go 

The world has been heading to hell for a long time

Enough of this coy nonsense… become a cactus’ thorn

Τ’ ακάμωτα

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

 

 

Σ̆ίλια καντούνια, σ̆ίλια κουδούνια, κούντα ποτζ̆εί τζ̆αι τράβα ποδά

Πού θα δικλίσεις, πού ’ννά τραβήσεις, πε την κουβένταν σου τωρά

 

Έσ̆ει μαστόρους τζ̆αι παρκαδόρους, θέσην σου βάλλουν που μιας αρκής

Έσ̆ει τζ̆’ υφάντρες, δήννουν τζ̆αι σφίγγουν, που τον ιστόν τους εν θεννά φκεις

 

Τούτον εν άλλου, έννεν δικόν σου, εν του παπάκη τζ̆αι της μαμμάς

Δώσ’ τους πουρλόττον, κλώσ’ που την άλλην, μες στα χωράφκια τ’ ακάμωτα

Βάλε φωθκιάτσαν, κότσ̆ινην, μαύρην, δε με τα μμάθκια τ’ ανόθευτα

 

Σ’ ούλλα τα θέλω, σ’ ούλλα που ξέρω, έναν αρφάλιν τρέφει ψατζ̆ήν

Κρούζει την μιαν τζ̆αι κρούζει την άλλην, τρώει την πέτραν, πλάθει μορφήν

 

Το παραμύθιν εν το παιχνίδιν, θέλει παιξίμιν ως την αυκήν

Κόψε καντούνιν, έβρε τραούδιν τζ̆αι πε το ούλλον που την αρκήν

Fallow fields

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Antonis Antoniou

 

 

A thousand bends, a thousand bells, push here, pull there

Where will you gaze, where will you head, say what you want now

 

There are masters and parking boys, they assign you to a place from the start 

There are also weavers weaving tight, who’ll trap you with their lace

 

This is not yours, it’s someone else’s, it’s daddy’s and mummy’s 

Set them ablaze, turn to the other side, towards fields that lie fallow  

Light a huge fire, red, black, look with unsullied eyes 

 

In all I want, in all I know, poison is fed through an umbilical cord 

It burns the one and then burns the other, it erodes the stone, it shapes a figure

 

In the tale lies the whole game, it must be played till dawn 

Turn the bend, find a song and sing it from the top

Κολοκούθκια

 

Μουσική: Αντώνης Αντωνίου

Στίχοι: Γιάγκος Γιάγκου

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

Έκατσες πά’ στον καναπέν τζ̆αι παίζεις με κουμπούθκια

Ο νους σου εκατάντησεν αυκά με κολοκούθκια

Ξηκόλλα που τον καναπέν, ξαπόλα τα κουμπούθκια

 

Όπου σου νεύκουν νεύκεσαι τζ̆’ ό,τι σου πουν πιστεύκεις

Εφοητσ̆ιάσαν σε πολλά, μες τους κρεμμούς τους ππέφτεις

Παραίτα πιον να νεύκεσαι, παραίτα να πιστεύκεις

 

Τάραξε πιον τον κώλον σου που ’γίνην σαν πιθάριν

Κανεί να κωλοσύρνεσαι, γίνου ξανά λιοντάριν

Τον κώλον τάραξε γιατί εγίνην σαν πιθάριν

 

Εν ιμπορώ να σε θωρώ, ρε φοητσ̆ιάρη, ψεύτη

Έννα με κάμεις, άχρηστε, να σπάσω τον καθρέφτην

Τζ̆αι να σου λούσω το νερόν πέρκι ξυπνήσεις, ψεύτη

 

Mishmash

 

Music: Antonis Antoniou

Lyrics: Yiangos Yiangou

Main voice: Antonis Antoniou

 

 

You’ve sunk into that couch, you play with little buttons

Your brain is turning into a rambling mishmash 

Get off the couch, get rid of those little buttons

 

You turn where you’re told to turn, you believe whatever you’re told to believe

They’ve made you really scared, you’re falling over their precipices

Stop turning where you’re told, stop believing what you’re told

 

Get off your arse, can’t you see how huge it’s become

Stop crawling around, become a lion once again 

Get off your arse, because it got huge 

 

I can’t look at you anymore, you coward, you liar 

You’ll make me break the mirror, you good-for-nothing 

And throw water in your face hoping you’ll wake up, you liar 

 

Γκελ μπουρντά 

 

Μουσική: Αντώνης Αντωνίου

Στίχοι: Μάριος Επαμεινώνδας

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

Φιλική συμμετοχή στα φωνητικά: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

 

 

 

Ππελάφιν, ππαντζ̆άριν, τασ̆ή, μανιτάριν

Γελέρμασιν γιαχνιστόν, πόλικον μαϊτανόν

Τσ̆ακμάτζ̆ιν, μαγκάλλιν, τταβάνιν, τουμάνιν

Χαλλούμιν, πριζόλα, παττίχα, ραφκιόλα

Ζιβάνα, ττουλούμιν, φεντζ̆άνια καφέ, άκκιπέττιν ναργιλέ

 

Πελάες, ραχάθκια, μαράζ̆ια, γινάθκια

Αμανές, καρτζ̆ιλαμάς, νάζιν, κκέφιν, σαματάς

Χαττίρκα, χαπάρκα, σορόπκια, μεράκκια

Ταούλια, ζορνέδες, παξ̆ές, μενεξέδες

Παντζούρκα, σοκκάτζ̆ια, καντζ̆ελλι’ ανοιχτά, γλέντιν μες τον μαχαλλάν

 

Λεβέντες, σακκάτες, μαστόροι, αρκάτες

Ππιντής, ατζ̆αμής, φουκκαράς, ππασ̆άς, μερακλής, χουβαρτάς

Τσ̆αττάλια, τσ̆εμπέρκα, φουστάνια, γελέκκα

Στετέ τζ̆αι αγγόνιν, τσ̆ατίριν, παρκόνιν

Γκελ μπουρά κουνουσ̆μά, γλέντιν μες τον μαχαλλάν

 

 

Γκελ μπουρά, Γκελ μπουραγιά, γλέντι μες στον μαχαλλάν

Γκελ μπουρά, Γκελ μπουρντά, γλέντι μες στον μαχαλλάν

Gel burda 

 

Music: Antonis Antoniou

Lyrics: Marios Epaminondas

Main voice: Antonis Antoniou

Featuring in backing vocals: Thanasis Papakonstantinou

 

 

Pilaff, beetroot, tahini, mushroom

Sweet potato in tomato sauce, lots of parsley 

Lighter, barbecue, ceiling, smoke 

Halloumi, chop, watermelon, ravioli 

Zivania, leather bottle, coffee cups, finally hookah 

 

Troubles, comfort, sadness, stubborness

Lamenting song, dancing facing one another, coyness, pleasure, hubbub

One’s sake, news, syrup, keenness

Davul, zurna, garden, violets

Window shutters, streets, open gates, fun in the neighbourhood

 

Bold men, crippled men, masters, workers 

Stingy, clumsy, wretched, rich, keen, generous ones

Trousers, headscarves, tents, balconies

Come here, (let's) talk to eachother, (join the) festivity in the neighbourhood

 

 

Come here, come hear, (join the) festivity in the neighbourhood

Come here, come it's hear, (join the) festivity in the neighbourhood

Πού να την φατσ̆ήσω  

 

Μουσική: Αντώνης Αντωνίου 

Στίχοι: Γιάγκος Γιάγκου 

Κύρια φωνή: Μιχάλης Ττερλικκάς

 

Καμιά κκελλέ εν το φωρεί, τσας νάκκον νουν να έσ̆ει  
Ήβρασιν τρόπον, άθθρωπε, για να σε κάμουν λέσ̆ιν
 
Ράτσες, σημαίες τζ̆αι θεούς πού να τα φαραντζ̆ίσω      
Τον νουν σου άθθρωπε, πελλέ, για να τον ιξιδήσω
 
Είσαι τζ’ εσού θηλαστικόν, γιατί εν τ’ αθθυμάσαι;
Θαρκέσαι είσ’ ανώττερος; Ξύπνα πιον, μεν τζ̆οιμάσαι
 
Μπορείς να κάμεις θαύματα μα ’σού οχτρούς γυρεύκεις
Κούντα να πάμεν ομπροστά, πίσω μεν νεκουτρεύκεις

Ράτσες, σημαίες τζ̆αι θεούς πού να τα φαραντζ̆ίσω      
Να έβρω τρόπον, Πλάστη μου, να σ’ αποκαταστήσω

 

Where shall I bang it? 

 

Music: Antonis Antoniou 

Lyrics: Yiangos Yiangou

Main voice: Michalis Terlikkas

No one can get their head round this, if they can think just a bit

Man, they’ve found a way to make you rot

 

How can I make races, flags and gods disappear?

So that I can unbind your mind, you crazy human 

 

You too are a mammal, why can you not recall?

You think yourself superior? Wake up, don’t stay asleep

 

You can perform miracles but still you look for enemies 

Push so we can move on, don’t look back 

 

How can I make races, flags and gods disappear? 

To find a way, my Maker, to reinstate you

Μεθύσιν τζ̆αι φιλίν

 

Παραδοσιακό (Πετράκκουρος)

Προσαρμογή: Monsieur Doumani

Στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Άγγελος Ιωνάς

 

Να πιάσω το σ̆ιπέττον μου που ’ζώστηκα με (το) ζόριν

Ούχχου τζ̆’ ούχχου, μάνα μου, ψυσ̆ή μου, μαντζουράνα μου

Τζ̆αι να τον σύρω του κρεμμού, θα σπάσει, εν ιμπόρει

Ου, που να λαώννεται, με την ψυσ̆ήν καμώννεται

 

Τζ̆’ εδάκκασεν με μια κουφή τζ̆’ εψόφησεν της ώρας

Γιατ’ είχα γαίμαν της φωθκιάς, της αστραπής, της μπόρας

 

Τ’ αστέρκα ούλλα τ’ ουρανού, τα χόρτα μες τα δάση

Εννά μου βοηθήσουσιν, που ’χουν γερήν την κράσην

 

Σε τούν’ τον κόσμον τον καλόν πο’ ’πνίηκεν χαζίριν

Να ’ρτει μεθύσιν τζ̆αι φιλίν, τζ̆’ όμορφον παναΰριν

Drinking and kissing

 

Traditional (Original title: Petrakkouros)

Adaptation: Monsieur Doumani

Lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Angelos Ionas

 

 

I’m grabbing my shotgun, given to me despite my will 

Oh and oh, my dear, my soul, my sweet flower

Throwing it down the cliff will certainly break it 

Oh, let it suffer, my soul is blossoming

 

A snake bit me and died within the hour 

Because my blood was filled with fire, with lightning, with storm

 

All the stars in the sky, all the greens in the forests

Will help me with their might 

 

In this good world that has been almost drowned 

May there be drinking, may there be kissing, may there be a beautiful feast

Η τζ̆υρά μας ούλλους

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

 

 

Εξηζουμίσαν σε, τζ̆υρά, εν σου ’μεινεν βλαστάριν

Εσκάψαν σε τζ̆’ εκρούσαν σε έναν κουπάιν γάροι

 

Τζ̆’ οι γάροι ίντα φταίουσιν τζ̆’ ούλλοι κακολοούν τους;

Τούτους τους ππεζεβέγκηες εν άρρωστος ο νους τους

 

Πουλούσιν τζ̆αι την μάναν τους αν εν να κάμουν λίραν

Εννά σκεφτούσιν θάλασσαν, γλωρίαν για πανίαν;

 

Ήβραν τζ̆αι κάμνουσιν τωρά με αφορμήν την κρίσην

Αννοίουν τρύπες μα η τζ̆υρά μέσα ’ννά τους ρουφήσει

Mother and Mistress of Us All

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Antonis Antoniou

 

 

Earth Mother, they’ve squeezed you dry, no bud was spared

They’ve dug you up, they’ve burned you down, those mindless stupid asses

 

Why do asses get a bad name?

When it’s those hustlers with sick minds who are to blame

 

They’d sell their own mother to earn an extra pound

Would they respect the sea, the flora or the fauna?

 

They use the crisis as an excuse and do whatever they want

They’re digging holes, but Earth Mother will suck them all in

Το αυτοκινητούιν

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

Θέλεις την κόταν τζ̆αι τ’ αυκά, πιατέλλαν αντί πιάτον

Οι φούχτες να μεν κλείουσιν, το καλαθίν γεμάτον

 

Την εντολήν ’παράκουσες μες τους κρυούς σ̆ειμώνες

Θέλεις να κρούσεις της πυράς φορώντας θκυο χιτώνες

 

Τζ̆αι που μιτσής επρόσεχες το αυτοκινητούιν

Άμπα τζ̆αι παίξει μιαν φοράν το δίπλα γειτονούιν

 

Αππώματα, καμώματα, θαρκέσαι είσ’ αφέντης

Μα τζ̆είνος που μοιράζεται εν τζ̆είνος ο λεβέντης

 

Εν θα σε φκάλει πούποτε, λαλεί το η παροιμία

Τζ̆είνος που θέλει τα πολλά χάννει τα τζ̆αι τα λλία

Little Car

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Antonis Antoniou

 

 

You want the chicken and the eggs, a platter, not a dish

You want your hands overfull and your basket filled to the brim

 

In the cold of winter you disobeyed the commandment 

You’re willing to be scorched in the heat by wearing two shirts

 

When you were a little boy you looked after your toy car

Careful not to let your next-door neighbour play with it

 

You’re spoilt, you’re coy, you think you’re a master

But the one who can share is the one who’s truly gallant

 

You won’t get anywhere like this, the saying says so 

He who wants it all, ends up losing everything

Οι δράτζ̆οι τ’ Ακάμα

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

 

Στο ππερβάζιν σου ήρταν δράτζ̆οι να σ̆ονώσουσιν φαρμάτζ̆ιν

Να σε θάψουσιν, να σε κρούσουν, με τσ̆ιμέττα να σε λούσουν

 

Οι ππαράες άμαν μυρίσουν φέρνουν δράκους να ρουφήσουν

Να μουντάρουσιν να ρουφήσουν, το πιθάριν να στραντζ̆ίσουν

 

Μεν περιπαίζεσαι τζ̆αι μεν πιστεύκεις, έχουσιν άνοστες ορέξεις

Ήβραν τζ̆αι θέλουσιν, ήβραν τζ̆’ εκάμαν, κάτω τα σ̆έρκα που τον Ακάμαν

 

Υπουργούθκια τζ̆αι τσαρλατάνοι, παν να φκάλουσιν φιρμάνιν

Να ταΐσουν τους αρπακόλες, οι κοντόφθαλμοι ξερόλες

 

Οι λοαρκασμοί τους πάντα κουβαλούν μεγάλην τσάνταν

Τζ̆’ αν δεν ξησ̆ειλίσει εν θα γελάσουν, εν θεννά πνάσουν, εν θα χορτάσουν

Akamas’ dragons

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Antonis Antoniou

 

 

To your doorstep come the dragons, come their poison to spill

Come to bury you, to burn you and in concrete to inter you

 

When the money starts to smell, dragons gather, come to suckle

Come to pounce and to suck the barrel dry

Don’t be fooled and don’t believe them, their desires are no good

They want what they see, they’ve taken advantage of things, 

keep your hands off Akamas

 

Petty officials and charlatans, all just bent on dubious dealing 

To feed those insatiable, those short-sighted know-it-alls

 

Their accounts demand large coffers

Only a bag that overflows will bring laughter to their lips, 

they won’t rest, they’ll continue and their hunger will persist

Καμώματα

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Αντώνης Αντωνίου

Στάμνα: Αλέξανδρος Γαγάτσης

 

 

Παγετώναν τούντον σ̆ειμώναν

Λάσπην, σ̆ιόνιν, τον τουνιάν μαρκώννει

Ξυλιασμένοι, κάτι περιμένει

Φίλοι, ξένοι, η λαλιά σωπαίνει

 

Ποιον θα φέρει τ’ άλλον καλοτζ̆αίριν

Να ’ρτει να βράσει, σ̆ιόνια να ξηχάσει

Να σε πιάει που το σ̆έριν, να σε πάρει, να σε φέρει

Να σε πιάει τούν’ τ’ αλάνιν, να σε σύρει ώσπου φτάννει

 

Παραιτούμεν πίσω να πετούμεν

Έσ̆ει τζ̆’ άλλα, βράσ’ τα μες το γάλαν

Εν μας παίρνει, η φωθκιά μας δέρνει

Περιμένει, η ζωή μας σέρνει

 

Αγαπώ σε, μιαν ζωήν θωρώ σε

Μες στα μμάθκια, γίνουμαι κομμάθκια

Δε τζ̆’ εσούνι, άφησ’ το παστούνιν

Κουβαλώ σε, σήκου τζ̆’ αγαπώ σε

 

Να σε πάρει στον Καρνέραν, να σου πει πως φεύκ’ η μέρα

Να σου πει πως τζ̆’ αν αρπάξεις τζ̆’ όσα γύρω σου στοιβάξεις

Εν τους πρέπει σημμασία, εν φραμός, έννεν ουσία

Μέτρα γέλιον, μέτρα δάκρυν, εν θα βρεις ποττέ την άκρην

Antics

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Antonis Antoniou

Featuring Alexander Gagatsis on udu drum

 

 

This winter is freezing 

Mud, snow, the world is cold 

Frozen, waiting for something 

No one speaks; not friends, not strangers 

 

Who will the coming summer bring

To warm things up, to make you forget the snow 

To take your hand, to take you there, to bring you back

This roamer will toss you very far 

 

Let’s not keep on flying back 

There’s so much more, forget it all 

We cannot do this anymore, the fire is burning 

It’s waiting, and our life drags on and on

 

I love you; a whole lifetime looking at you 

In your eyes, I fall apart 

Look for yourself and leave the walking stick behind 

I’ll carry you, get up, I love you  

 

It'll take you to Karneras, who will say the day is ending 

He’ll tell you that no matter what you grab and hoard about you 

It’s not worth it, it’s a hindrance, not essential 

If you’re stingy with laughter, if you’re stingy with tears, you’ll never find the meaning to anything

Αστερούιν

 

Μουσική και στίχοι: Αντώνης Αντωνίου

Κύρια φωνή: Αλκίνοος Ιωαννίδης

 

 

 

Μμαθκιάν έσ̆εις πυραχτωμένην

Βαθκιά, πόσον μέσα θωρείς;

Μπορείς να με κάμεις κομμάθκια

Ευτύς, αστερούιν της γης

 

Φιλάς τζ̆αι το χάραμαν φέγγει

Μιλάς τζ̆αι ξυπνούσιν καημοί

Φυσάς τζ̆’ έρκεται καλοτζ̆αίριν

Φυσάς τζ̆αι μαρκώννει η γη

Little star

 

Music and lyrics: Antonis Antoniou

Main voice: Alkinoos Ioannidis

 

 

 

You have a burning gaze 

How deeply can you see? 

You can break me into pieces 

In an instant, little earthly star 

 

You kiss and the dawn shines

You speak and sorrows awake

You blow and bring on summer 

You blow and the earth gets cold

bottom of page